Shahin Damka: “Ik laat mijn studenten nooit vergeten waar de dans vandaan komt”
Tekst: Sara Arslan | Beeld: Shahin Damka
Zonder excuus drukt Shahin Damka (32) zich van jongs af aan uit in de dansstijlen voguing en waacking. Rondom de Black Lives Matter movement spreekt hij zich uit, vooral omdat zijn dansstijlen uit dezelfde omgeving komen. We spraken hem over het verschil uit tussen culturele toe-eigening en waarden, het verschil tussen waacking en voguing en het belang van de geschiedenis die een belangrijke rol met zich meedraagt.
Shahin, de student
“Dans heb ik altijd geweldig gevonden, ik deed het dan op mijn slaapkamer, kleine dansjes bedenken enzo. Een echte vogue scene hadden we destijds niet in Nederland. Op mijn 22e heb ik mijn masters degree in geschiedenis behaald, dus ik ben wel een beetje een nerd.” Met alle kennis die hij had opgedaan kwam Shahin niet verder binnen zijn branche en zo zat hij vast in een periode tussen studeren en werken. In die tijd is hij bekend geraakt met dansen zoals waacking en vogueing.
“Ik ben naar L.A. gegaan waar ik mijn eerste waacking les heb bijgewoond, ik moest hoe dan ook er bij zijn. Eenmaal daar aangekomen zat de workshop vol, dus ik bestudeerde de leraar en studenten iets verder op in de hal. Het deed iets met mij; de uitgeputte, bezwete mensen die zoveel rauwe emotie in hun dans gebruikte. Eenmaal terug in Nederland wist ik dat ik dit moest gaan onderzoeken, being the nerd that I am.”
Dezelfde taal, ander dialect
Waacking en voguing lijken sterk op elkaar, zo erkent Shahin dit ook. “Het zijn beide dansstijlen die wat flamboyanter zijn en een feminine tintje hebben. Eigenlijk zijn er vier punten waar je het verschil in kan vinden. Waacking is chronologisch gezien eerder ontstaan dan voguing. Terwijl waacking in Los Angeles al booming was in de jaren ’70, begon voguing pas vorm te krijgen in jaren ’80 New York. “Hoewel het op elkaar lijkt, is het totaal iets anders. De poses die waacking performers aannemen is afgeleid van stille films en er wordt gedanst op disco, die destijds zo populair was. Voguing neemt haar krachten uit Vogue-magazines op housemuziek. Het is alsof het dezelfde taal is, maar met een ander dialect,” licht Damka toe “Wat de dansstijlen samenbrengt is dat het een safe place was voor de queer zwarte en latinx (gender neutrale term voor Hispanics) gemeenschappen.”
House of safety
In onze huidige maatschappij wordt het racismeprobleem flink aangekaart. Na de dood van George Floyd zagen we vanuit de Black Lives Matter movement flinke activiteit in de strijd tegen racisme en discriminatie. Dansstijlen zoals voguing en waacking hebben vanuit oudsher een politiek statement in zich. “Rond het einde van de 19de eeuw gingen veel blanke mannen naar ballrooms om daar te dansen. Dat was compleet ongehoord. Een blanke man, verkleed als vrouw? Het werd een safe space voor hen, omdat queer zijn nog taboe was.” In der loop der jaren voegde er verschillende gemeenschappen zich toe aan de ballroomcultuur. Vooral zwarte en latinx begonnen de voguing scene te domineren. “Je moet je beseffen dat niet alleen deze mensen gay waren, maar ook nog eens zwart of latinx. Discriminatie binnen discriminatie. Hun rauwe dans en emoties werden geuit in dans. Waar ze elders niet gehoord werden, werden ze gehoord op de dansvloer.” Naast uiting van emotionele expressie op de dansvloer, begonnen mensen houses te vormen. Vaak werden jongetjes die queer of transgender waren op straat gegooid jegens hun geaardheid. Vaak werden ze opgevangen in een familiestructuur en werden opgenomen door ‘mothers’ die als voogd optraden.
Shahin Damka: “Ik sta volledig achter de Black Lives Matter movement. Maar hetzelfde gebeurt nu wat er 40 jaar geleden gebeurde tijdens het ontstaan van voguing; we streven voor de gelijkheid van gemeenschappen, maar binnen die gemeenschappen hebben we nog subculturen die onderdrukt worden. Als we zeggen ‘black lives matter’, zeggen we ook ‘black trans lives matter,’ of ‘black queer lives matter.’
Damka, de leraar
Naast de wereld afreizen met zijn danskunsten, geeft Shahin ook les in voguing bij Dynamo. Wat voor hem het belangrijkste is, is dat hij simpelweg een bezoeker is de wereld van de flamboyante dansstijlen. “Als je naar mijn les komt, ga ik je niet zeggen wat de correcte manier is om te dansen, want er is geen goede manier. Het belangrijkste is, is dat je weet waar de dansstijl vandaan komt. De struggles, taboes, gesloten deuren en barrières die mensen hebben doorbreken zodat dit kan bestaan. Ik laat mijn studenten nooit vergeten waar de dans vandaan komt, I honor the roots.”
