Stella Birsak

Als netwerkregisseur ondersteunt Stella Birsak binnen EMOVES artiesten en organisatoren die een project op poten willen zetten. Daarnaast bouwt ze vooral mee aan een regionaal, landelijk en internationaal netwerk. Dat varieert van hulp bij het indienen van een aanvraag tot het uitwerken van een begroting en het opstellen van contracten: “Ik bewaak de zakelijke kant, zodat het artistieke project uitgevoerd kan worden. Makers zijn vaak creatief en artistiek, maar er moet ook van alles op papier om een verantwoording te kunnen maken. Daarin ga ik ondersteunen.” Stella is naar eigen zeggen geen schijnwerper-mens: “Ik leg de verbinding en verdwijn weer naar de achtergrond. Zodra ik mensen kan verbinden die daar allebei een lach van krijgen, voel ik heel veel voldoening. Ik vind het juist vet om die rechterhand te zijn om iets te laten groeien.”

Sport en cultuur zijn Stella niet vreemd: “Ik heb gehockeyd, gebokst en op hoog niveau gehandbald, totdat ik ging puberen en met mijn toenmalige vriendje op de Piazza rondhing tussen de skateboarders.” Desalniettemin rondde ze de sportacademie af en kwam ze in de gymzaal terecht: “Ik gaf twintig uur per week gymles en werkte twintig uur per week in de horeca bij Plaza Futura. Ik vond het sociale aspect veel leuker dan in een gymzaal staan. Sporten vind ik wel leuk, maar geen daglicht, niet buiten zijn… ik vond dat benauwend. Er is veel meer dan die gymzaal. Ik had ook last van het systeem, want ik moest beoordelen of een kind wel helemaal hoog in de touwen kon klimmen. Terwijl ik dacht: ik wil gewoon zien of hij lacht. Er zijn zoveel manieren om kinderen iets te leren, en kinderen willen gewoon leren. Dat gaat vanzelf.”

Stella stopte met het verzorgen van sportlessen en zette tien jaar geleden, samen met haar oudere broer, het restaurant Radio Royaal op: “Ik heb daar alles gedaan behalve in de keuken gestaan. Veel evenementen georganiseerd voor zeer uiteenlopende partijen; ik vond het juist leuk om dat maatwerk te leveren.”

Zeven dagen per week werkte ze in het restaurant, tot ze de ruimte zocht om vaker met haar zoontje en dochter de hort op te kunnen: “Buiten zijn vind ik altijd fijner dan binnen zijn. We gaan gewoon fietsen en stappen af bij een standbeeld, mijn zoontje klimt er wel in. Buiten gebeurt zoveel. Ik fiets gewoon het centrum in en er is altijd wel iemand iets aan het doen. Het hoeft niet eens een urban discipline te zijn. Het boeit al heel snel.”

“Toen ik afgelopen jaar met mijn zoontje langs het Parktheater fietste,” vervolgt Stella, “hoorde ik muziek. We zijn afgestapt om binnen te kijken, daar vonden de Urban Dansdagen plaats. Dat was geweldig! Ik voelde me een suffe huismoeder maar mijn zoontje was aan het dansen dus ik was allang blij.” En daar bouwt Stella de komende jaren graag aan mee bij EMOVES: “Ik heb zin om al deze mensen te ontmoeten. Om met ze in gesprek te gaan en te voelen waar hun behoefte zit. Om ze daarin te ondersteunen en die cultuur groter te maken. Het heeft een groter podium nodig. En dan niet perse gegoten in formats; laat het gewoon groeien.”