Steffie Storms (1988) is een verhalenverteller die zich niet laat binden aan één medium. Alhoewel ze favorieten vindt in hout, klei, film en hars. Haar werk is altijd zeer persoonlijk en laat zich vaak leiden door haar neurodivergente brein. Ze is rebels, met een liefde voor regels, die niet opgetuigd zijn door de samenleving, maar juist door subculturen.